Çivili Topaç.. Şiiri - Mücahit Gülbaş

Sarı, mavi, kırmızı bir topacım vardı benim,
“çivi’li derdik ona..
hünerle sarardı ellerim
en halis kendirden iplerle,
doladımıydın çapraz bağlayarak,
vınnn...

İkinci vites,üçüncü vites,dört beş,on,35,
Ustünde yaşardım sonsuz bir hızla
Yerde toprak gökte mavi,
sanırsın fırlayacak,
Hayali dünyalara..

Döndü topaç,
yazlık sinema günlerinde,
Mavi bir pikap,pikapta Müzeyyen Senar,
dönerdi plak,
“Bakmıyor çeşm-i siyah”
Döndü hayat,
Kırkbeşlik bir silah,
döndü kurşun,
Patladı Bir gün Babamın böğründe,
Cesedi üst katta,
ağlar dururken Tüm mahalle
Feryat figan,
dönerlerken o halde
Ben yine aşağıda
Gökte sarı yerde toprak
Koştum topacıma topallıyarak
Sardım en hünerli ellerimle
Çapraz,sıkı,daha sıkı
Vınn…..

Son gülüşünü koydum topacımın üstüne
babamın,
Yanıbaşında ben,
Kimse farkına varamadı o hızda
Ağladığımın...

Kısa serseri saçları vardı o kızın
Bütün hünerlerimi anlar,
Ellerime tapardı..
Gözlerinde deli mavi,
Saçlarında rüzgar,
Uzun yolculuklar vardı,
Düşlerinde,
Yeşil çayırlar ve bembeyaz bir at,
Hadi fırlat derdi “çivili’yi,
Hadi fırlat,
Dünya dursun biz dönelim,
Topacın üstünde dünya,
Topacın üstünde hayat,

Gökte kırmızı,yerde toprak,
En halis kendir iple
Evrenin tam ortasına attım “çivi’liyi
Çapraz bağlayarak,
Hızlı, daha, daha hızlı
Vınn…..
İkinci vites,üçüncü vites,dört beş,on,35,
O Hızla bir tek o farkına vardı
ağladığımın…….

14.06.2006/Deli mavi'ye