Çivilerden Demetler Şiiri - Afif Muhsin

Hiçlik yokuşunun ortasında tarihin
Unuttuğu çilingir sofralarında talihsiz
İnsanlar yüzüyor çehrelerinde rehin
Bir geçmişin izlerini taşıyor aciz

Lodos rüzgarında ölümsüz dalgalar
Arkasında sırra kadem basarak
Şehri terk etmek üzere olan şarkılar
Ve yaratıklar, doluyorlar ruhlardan taşarak!

Guraba lisanların kağıtlara zerk edişi
Dilsiz söyleşilerin amansız yükselişi
Uhrevi olanlar yer edinirken gökleri
Ardında kalanlar mezar taşlarına dikili

Işıklara bir karanlık doğuyor!
Bir bir fışkırıyor mezarlardan kelimeler
Son resmini çiziyor henüz yaşamaktayken eller
Titreyerek zalim aynaların huzurunda

Mürekkep hokkasına gömülü zihinleri
Yavaşça farkına varıyor damarlarına zerk, zehirleri
Bu, derisi yüzülmüş kitapların bildirisi
Son sayfalarına çakılmış, çivilerden demetleri!