Odamın hemen karşısında, boş odan
Kapısını kilitledim, senin ardından
Hatıraların çıkıp gitmesin diye
Ayak izlerini takip etmesin, ardı sıran
Yalnız başına kalmış bir çivi duruyor, duvarda
İkimiz çakmıştık ve vurmuştun parmağıma
Hani ayrılıkla, parmak acısı yürekte oturur da
Gittiğin günden beri, olamıyor gönlüm hovarda
Bazen ikimizin yerine asıyorum, anı giysimi
Boş odada ki bir çivide biriktirdim sevgimi
Kalbimde ki odan, ebediyen sana kiralık kalacak
Boş olsa da karşı oda ve yalnız kalmış çivi
04 05 2009
İsmet CanKayıt Tarihi : 31.5.2011 16:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmet Can](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/05/31/civi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!