"Çivi çiviyi söker."
Der, birini bulurdum.
Ah günümü, gün eder!
Onu tez unuturdum.
Olmadı, yapamadım.
Yapamadım, olmuyor.
Gözlerim kurudu da
Gönül yaram kanıyor.
Yalnız yare nisbet'çin,
Olsa belki yapardım.
Ben o büyük aşkıma,
Aşkıma, kıyamadım!
Ondan boşalan yeri,
Artık, kim dolduracak?
Gönül kuşum nereye?
Hangi dala, konacak?
Kime güvenirim ben?
Artık kimi severim?
Aşk için ağlayana,
Ben, kendime gülerim!
Sudi.
Muhittin Sudi YıldırımKayıt Tarihi : 19.4.2016 13:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Öyle söküp atmak, vazgeçmek, unutmak kolay değil. Sadece dile kolay! Birini unutmak için; bir başkasını sevmek de çok doğru değil bence! En iyisi hayatı akışına bırakacaksın. Kader seni nereye sürüklerse, oraya varacaksın.
![Muhittin Sudi Yıldırım](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/04/19/civi-civiyi-soker-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!