Dünyanın çivisi çıktı dediler,
Neredeymiş çivi, bulasım geldi.
Adem isyan doldu, bıktı dediler
Çiviye hesabı sorasım geldi.
Elimde çekiçle çıkıp yollara,
Dünyayı şöyle bir gezeyim dedim.
Nerden başkaldırmış, sorup kullara
Çivinin başını ezeyim dedim.
Buldum; çivi suret, çekiç manaymış..
Çivi olan ben'miş, çekiç sırdaymış.
Mesleğim marangoz değildi amma,
Asıl çivi ben'ken, gezmek boşaymış.
Kayıt Tarihi : 16.5.2017 00:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
His, ilham, duyuş :)
![Celalettin Koz](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/05/16/civi-45.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!