Çivi Şiiri - Abdullah Eraslan

Abdullah Eraslan
10

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Çivi

saatlere inanmıyorum artık
hepsi çivilerle asılıyor duvara
insan kendi yazdığı şiiri de sevebilir
durup dururken bir bozkır ekleniyor yüzüme
her Ağustosu başka bir Temmuz öldürüyor
içim buğulanıyor

çocukluğumda öğrendim
okuduğum kitaplardan korkmayı
deniz çırpındıkça ihtiyarlar sandım
tırnaklarım uzadıkça kısaldı ömrüm
buradaysam varsam
bir mutsuzluk gibi oturuyorsam karşıma zamanlar alıp
iyileşmiyor işte dosta gösterilmeyen yara

bu şiiri ne kadar seversen o kadar sev beni de
hem söylemek zor hem susmak Helen
bir insan ne kadar sevebilir ki başka bir insanı
üstelik yorulmuşken ölümler kurmaktan
avuç avuç çivi serptim içime
artık ağır bir yağmur dökülür yüzümden
buğulandım

ne söylersen
parmaklarınla yaz içime

Çıkın Dergisi Haziran 2001 sayısı

Abdullah Eraslan
Kayıt Tarihi : 5.3.2016 16:48:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Abdullah Eraslan