Civanım Şiiri - Emine Şafak

Sen yeşil gözlerime dolan nurlu bir yağmur
Sen ürkek yüreğimde şaşkın bakışlı mağrur

Çiy düşmüş bakışlarda buğulu gözlerdesin
İnce ince dökülen aşk dolu sözlerdesin

Kim bilir kaç sevdalı yoluna canlar koydu
Arından utanırken kendinden hicap duydu

Sen civanım adını gece gündüz andığım
Sen gönülden vurulup köz köz olup yandığım

Küçük bir çocuk gibi gönlüm seninle arsız
Soluksuz gecelerde say ki kapında hırsız

Say ki camlarda gezen korkusuz bir aşığım
Say gönlüne sarılmış bir deli sarmaşığım

Civanım, beni sevmek yakışıyor kalbine
Sana müptela gönlüm düşürme sen haine

Sen kurumuş gönlüme cemre misali düşen
Sen civanım sen, gülden ve bülbülden daha şen

Usul usul nağmeler fısılda kulağıma
Tatlı bir buse kondur gülden al dudağıma

Civanım dedim sana varım senle ölüme
Sığmaz başka ölümlü goncası al gönlüme

Ömrümün son deminde ecel geldiği zaman
Ölmem seni görmeden aman dilerim aman

Sen ki zülüflerimden yıldız yıldız bağıran
Sen sevda dergahına arsız arsız çağıran

Duy feryat figanımı şu ömrüm bitmeden gel
Gel civanım sensizlik ölüme itmeden gel

Gökten sineme düşüp ben de eriyeceksin
Kar beyaz gerdanım da vuslata ereceksin

27.3.2014

Emine Şafak
Kayıt Tarihi : 30.3.2014 23:23:00