Civani Şiirleri - Şair Civani

Ben de bu çileye düştüm düşeli
Figan ettim gözüm yaşı sel oldu
Aşk kervanı sarp dağları aşalı
Engin vadi düz ovalar yol oldu

Bu yol ile uzaklara varınca

Bugün gördüm kaşı kara
Anlaşılmaz bir hal olmuş
Göze çarpmadı tam bir aya
Konuşmaz dili lal olmuş

Unutmuş şöhreti şanı

Kınama dostum biz de insanız
Edep erkan ile irfanımız var
Başlangıç türaptan cinsi saf kanız
Elbet ki yaradan süphanımız var

Oku Elif be'yi olasın arif

Ol yüce mevlaya gönül bağladım
Ona ayan olan hallerimiz var
Dalga vurdum umman gibi çağladım
Küffarı boğacak sellerimiz var

Hak resulün yollarından şaşmayız

Kadir mevlam senden bir dileğim var
Kaderi yüzüme güldür yaradan
Gam ile yaşatma bıktım çileden
İmanı yoldaş et öldür yaradan

Senden başkasına derdimi demem

Yine efkarlandım aldım kalemi
Destanı yazarken el kederlendi
Bizi Mecnun etti gurbet alemi
Konuşmaz ağzımda dil kederlendi

Çok zaman sizinle olmak istedim

Bakın bu kaşı karaya
Gezer ağlayı ağlayı
Derdini bari hüdaya
Yazar ağlayı ağlayı

Akıyor gözünün yaşı

Bu aşkın elinden düştüm hicrana
Yandı şirin vücut nar oldu beyler
Birisini sevdim oldum virane
O da başkasına yar oldu beyler

Bakmaz oldu gözlerimin yaşına

Canım dostum dinle benim sözümü
Bir insan kış ile yazı bilmeli
Ben benden ayırmam artık gözümü
İnsan dostça bakan gözü bilmeli

Kimin lale alır kimisi gonca

Dağ gibi gönlüme düştü zelzele
Bu gizli aşkımın cefasındandır
Bülbüller zar eder hep gonca güle
O gülün kokulu sefasındandır

Volkanlı dağ gibi yanıyor başım