Civan Hüseyin Demirtaş Şiirleri - Şair C ...

Kadim kitapların sayfaları arasına gizlenmiş,
Cefa bulutlarımı darmadağın eder gülüşün.
O gülüş ki yıkar geçer sıkıntılarımın bendini,
Raks eder neşenin ulu ağacının dibinde.
Güneşte parlayan şebnem gibi dişlerin
Arka çıkar gülüşünün zarafetine

Üzümün ıstırabı aşılanır ya damarlara
Güzel bir ezgiden gücünü alan esriklik
bilincin tahtını sallamaya başlar ya hani
Hoşnutluk çepeçevre sarar o vakit
âcizliğin hükmettiği yorgun bedenleri.

Bir kalkan gibi dere boyu uzanan
Binbir yaralı şu ihtişamlı dağın,
Almış da güneşin iç ısıtan parıltılarını
Gümüşi bir hazla tepesine kurulmuş
Şu kutsiyet akan bulutlar.

Çırılçıplakken yüreğim o kara bulutların
O damar çatlatan soğuğun altında
Bir tutam isyankar güneş ışınıydı gülüşün
Kara bulutları delen, o sert soğuğu def eden.
Ey yücelerin yücesi kimsesizliğimin kimi

O asude günlerimizin masum hatıralarına karşılık
iflah olmaz azgın arzuların,
binbir çeşidi de sunulsa aciz bedenime,
Bil ki tereddüt etmem
Bil ki kapılmam arzularımın seline .
İsterim o eski mesut günlerimizin

Karanlık,siyahın en koyu tonu kadar;
Hiç ve çıplak
hakikate çırılçıplak.
Korku veriyor kabusa bulanmış gelecek
Örtecek bir yalan yok
Yok tek bir sahte umut yarına.

Ansızın nüks eder hatıraları
Eski sevdaların asude güzelliğinin.
Çıkarır masumiyet kaftanını o tatlı yaşantılar,
Giyer özlemle dokunmuş, kederle bezenmiş entarileri.
Hatıranın yüklü yağmurundan
Sahte bir umudu örtünüp korunan yürek

Ah,geceler defolun başımdan
Ve dağıtın güneşin ilk huzmeleri
Ruhumu sarıp sarmalamış
Bir katre nefese özlemle kıvrandıran
Şu korkunç kara bulutları.

Koş,koş taa ötesine gökyüzünün.
Koş da kır zincirlerini
binyıllardır zindanlarında volta attığın
Kader yumağıyla örülü ruhsuz yeryüzünün.

Yüce dağların tepelerine gri bulutlarla konuşlanmış şafak kızıllığı,
Şafağın kızıllığını bürüyen kutsal ışıltılar,
Işıltıların arasından yüreğe işleyen müzik,
Müziğin soylu ihtişamı...
Sizler yüreğin taşkınlığının en saf biçimleri
Sizler hakikat olmalısınız.