Yattığım her döşek annem koksaydı
Üstüme örttüğüm her yorgan
Başımı koyduğum her yastık
Babam koksaydı yaktığım her sigara
gözlerinin ferahligiydi beni güne baglayan
hayata, çocuklarin düslerine
kirilgan bir gül daliydi bedenim ellerinde
Ölüm…
Bırak artık peşimizi.
Ey sen
En kötü alışkanlığımız..
Afetler misafiridir
Ben sana yeniden
büyük bir aşkla dönsem
dicle kana bulanmaz
ankara utanır ankaralığından
sana uzansam aramızda bir lanetin pençesi
o köyde hani
Gerdanı kar beyazı
Bir sahra esintisi
Kirpikleri Rüstem oku
Kaşları hilal, aralık’larda
Yüzü mehtabın elbisesi
Bir yar sevdim
elleri
minicik
can tılsımının menevişleri
yerin ve göğün hakimi
küçücük elleri
alır götürür ansızın
sus..
sus ki
bir anlamı olsun gitmelerinin
karanlıklarda kalır insan
ve inan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!