Normal sıradan bir genç
Bir sen anlayamaz oldun seni nasıl derinden sevdiğimi
Bir sen kör oldun görmedin senin için yanıp kül olduğumu
Bir sen sağır oldun duymadın her yere seni haykırdığımı
Bir sen iyi gelmedin bana iyi gelecek tek insan olmana rağmen
Sıkıldım herkese yalandan ben iyim bir sıkıntım yok demekten
Bir sonbahar gibiyim artık
Düşen her yağmur damlası gibi umutlarımda düşüyor yere
Rüzgarda savrulan bir yaprak misali savruluyor ruhum sağa sola
Sonbahara benzedi içim rüzgarlı sırıl sıklam ve buz gibi soğuk
Ağaçların yaprakları döktüğü gibi döktün sende beni dibine
Küçükken sürekli haylazlık peşindeydik.
İnsanların bizden rahatsız olduğunu bilemezdik.
Ne yaptığımızı bilmeden eğlenmek isterdik.
Çocuktuk biz ne olursa olsun gülerdik.
Zamanla İnsan doğası gereği büyüdük.
Seni sevmek, birine sahip olmak değilmiş.
Seni sevmek, gülüşünü izlemekmiş uzaktan,
bir başkasına dönerken bile yüzün,
benim içimde hâlâ bana bakıyormuş gibi hissetmekmiş.
Senin adını söylemeden anmak seni,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!