Yaşamın avuç içinden kayıp gitmesi cıva gibi
Ve alnına yazılı yalan kaderlerin
Ki yaşanan kötü şeyler hep kaderden beklenir
Hepsinin yaşanması istenir
Topluma ve başkalarına yüklediğimiz suçlarımız
Sanırım kendi zayıflarımızdı, kendi inançsızlığımız
Senin verdiğin kaseti dinlerken yazıyorum şiirimi
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




KENDİMİZİ NE ÇOK GÖRÜYORUZ BU ŞİİRDE.
NASIL DA YÜZLEŞİYORUZ ÇARPILMIŞ GİBİ
İnsanlar kaybetmeden bir şeyleri değerini bilmezmiş.Ah o kayıpları bir bulabilsek.Eline sağlık Sinem Hanım,katılıyorum:)
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta