Çıudağe Jığey Zeeş'en Şiiri - Yusuf Kartoz

Hava almağa çıkmışım; dost kişiyede yakın gidiyorum,
Sır kalsın,öyle aman aman biri deyildir,itiraf ediyorum,
Tadıyla kokusuyla hiç baharadları aratmaz tanımlıyorum,
İğne oyasına yetecek kadar kıla sahip,şekillendiriyorum,
Eh yolum üzeri olmasa uğramamda; esde geçemiyorum,
Sinir tip kerata,her karşılaşmalarda,bunu hissediyorum,
Pot kırmamak içinde karşılığını vererekde didişmiyorum,
Çıktım ilgili büroya,arayıp sormadan karşıda buluyorum,
Ondan,bundan konu dolaşırken,keşenide konuşuyorum,
Ortak dosttu eskide,sizlerde okudunuz,yol gösteriyorum,
Hakkında duyabildiklerini öğrenmek ümidiyle açılıyorum,
Hani mutluymuş,iyi imiş kabilinde haberleri düşlüyorum.

Oldum olası içimden geçeni saçmam,sır gibi saklıyorum,
Muhattabım,konuya kendi girip doğrumu,bilmek istiyorum,
Öyle fantazi beklentilerim yok,eskide kaldı zorlamıyorum,
Bu kişiden fazla bir şeyleri hiç bir zaman beklemiyorum.

Tamamdır,ararım sözünü duydum,haberini bekliyorum,
Fırsat bulup gittim,telefonla ile aradım kaytarrıllıyorum,
Sitemli sesle ipe un seriyor,fark ettiğimi sezdirmiyorum,
Çok şeymi,söyleyeceyi iyi,mutludan ibaret bilemiyorum,
Mekdup yağdırmam karşısında,anutlukla karşılaşıyorum,
Ne hikayeler yazdım,karşımda betonarmeyi buluyorum,
Dayanamadım demirden kart yazdım,fark göremiyorum,
Sonunda zarfta dil çıkaran karikatürle kaplı kart atıyorum,
Hayatta tek dileyimide eksiksizce sizlerle paylaşıyorum,
Ağzında çekik fermuarın,gıdıklayarak patlatmayı diliyorum,
Pierre de téte sabit huylu deyişmez sonucuna varıyorum.