Oturdum koltuğuma
Kapattım dünyaya açılan pencerelerimi
İlham bekliyorum
Yatırdım sorunlarımı
Yatırdım uyanmamacasına
Salladım, salladım, salladım
Bir türlü uyumuyordu
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
efendim koyun saymak moyun saymakla uyku tutmaz.. o koltuktan bi kalkın.. gelen koltuğa sarılıyor.. uyuyacak adam gider az hava alır.. evin caddenin önünü süpürür yorulur bi duş alır.. süt içer.. kitap okur uzanır yatağa ( koltuk değil) uyur.. budur yani.. şiir için teşekkür farklı bi şekil..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta