Oturdum koltuğuma
Kapattım dünyaya açılan pencerelerimi
İlham bekliyorum
Yatırdım sorunlarımı
Yatırdım uyanmamacasına
Salladım, salladım, salladım
Bir türlü uyumuyordu
Başladım çitten atlayanları saymaya
Bir kuzu, iki kuzu, üç kuzu
Çitten atlayanlar milyonları bulmuştu
Gecem gündüzüm sorunlarla dolmuştu
Ümitlerimi sorarsanız onlar çoktan solmuştu
Neydi bu dünyalının suçu
Sorunlarının yatağıydı oturduğu koltuğu
Eyvah! ..Unuttum
Bu kaçıncı kuzu?
Kuzular melerken bana da geliyorlar
Bunca kuzuyla beynimdeki tilkiler
Nasıl oluyor da birlikte duruyorlar
Sizler de gördünüz ya
Sorunlar hiç azalmıyor; boyuna artıyorlar
Zavallı beynimdekiler
Çitten atlayanları bile sorun ediyorlar
Ne acayip bir huy bu
Ne kadar tuhaf bir öykü
Gözlerini kapatmış; ama nah uyku.
Tek suçlu;
Çitten atlayan kuzu.
Kayıt Tarihi : 13.4.2012 17:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)