Birkaç hikaye yaşanmıştı
Kimisi bu caddelerden taşmış
Kimisi ise kaldırımlarına gömülmüş
Ebediyen uyumaktaydı
Kimisi ise sevabına birinin
Çekip çıkarmasını beklerdi
Ancak birisi
Zor kış uykusundan
Kelebek kozasından uyanıyordu
Yazın ılık rüzgarları
Hikayenin gözüne vurdu
Oda yüreğine
Önce durdu yürek
Esinti ona tanıdık geldi
Birden hopladı
Yürek
“Açıl gözler açıl” dedi.
Hikayenin gözleri hemen açıldı
Gözler uzunca bir mecburiyete bakıyordu
Herkes testi geçme derdinde
Ekmek, güç ve aşk peşindeydi
Dünyanın özüde bu değil miydi sanki?
Ben üç kelimeye sığdırmıştım
Başkaları daha çok kelimeye
Çokta önemli değildi
Herkes hayattan alacakları
Net faydaya bakıyorlardı
Bir dünya insan
Bir aşağı bir yukarı dolaşıyorlardı
Karınca sürüsü gibi
Birbirlerine kuyu kazıp duruyorlardı
Hepsinin yaşayacak önemli hayatları vardı
Bu koşturma içinde
Bazı hayatlar birbirlerini
Geometrinin hayat diziliminde
Ya kesişiyordu
Ya kesişmiyordu
Birbirini kesen hayatlar
Zincir gibi uzanıyordu
Hayatın bir ucundan
Öbür ucunda kadar
Hayatın örgüsü çok karışıktı
Ne zaman nereden
İnsanın başına ne örüleceğini
Kimse bilemezdi
Uyanıp yılların
Bastırılmış uykusundan
Hikayenin gözü açılmıştı
[Devamlı]
Gencay CoşkunKayıt Tarihi : 25.1.2005 02:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!