Çitlembik Zamanlar 2 [”Mecburiyet Caddes ...

İstanbul da her şehir ayrı,ayrı yaşardı
Her ilde de en azından bir İstanbul yaşardı
İstanbul’da Şehirler, Ülkeler, Kültürler
Hepsi büyük bir harmoniydi
Ne zaman neyin çalacağını kimse bilmezdi
Tarihten silinmemekte direnen sokaklar
Yıkılmadım ayaktayım diyen köşkler
Ucu bucağı gözükmeyen iş merkezleri
Aklına ne gelirse
Her türlü deli, her cins akıllı bu şehirdeydi
İstanbul yedi tepe bilmem kaç küsür ilçeydi
Şehirleri küçültüp ilçeler sıkıştıran koca İstanbul
Her ilçede bir mecburiyet caddesi yaratırdı

Bayramlarda, tatillerde
Ne varsa görmek alış veriş yapmak için
İnsanlar akın, akın bu caddeye gelirlerdi
Her yerde ismi değişik olsa da
O yerin mecburiyetiydi
Belediyeler en çok çukuru bu caddede açardı
Seçimlerden önce partililer göz boyamak için
En çok çevre ve kaldırım düzenlemesi
Bu caddede yaparlardı göz boyamak için
Bütün politikacılar bu caddeleri arşınlar
Bir süreliğine ezberlerdi
Seçildikten sonra
Bir dahaki seçime kadar uğramazlardı bile
Halkın mecbur olduğu caddelere

Mecburiyetlerde hayat
Siyaset kadar kirli değildi
Gide gele herkes birbirini tanırdı
Sabah çıkılan yoldan
Akşam eve girilene kadar
Kaç tanıdıkla selam silsilesi yaşanırdı
Hesabını tutan olmazdı

Aşkların, ayrılıkların
Hayatın merkeziydi mecburiyetler
Hikayeler hep gerçekti mecburiyetlerde
Mecburiyet caddesinde
Birkaç hikaye yaşanmıştı
Kimisi bu caddelerden taşmış
Kimisi ise kaldırımlarına gömülmüş
Ebediyen uyumaktaydı

[Devamlıdır]