İnsanın ölüme en yakın olduğu an,
"Uykuymuş" öyle derler.
Ama benim ölüme en yakın olduğum an,
Sana baktığım an.
Birde yakalarsa gözlerin, gözlerimi
İşte o zaman vay halime.
Gözlerin bir uçurum olur,
Kirpiklerin çitlembik ağacı.
Sarkan bedenimi zor taşır sanki
Çitlembiğin ince kuru dalları.
İşte tam o anda bir de gülsen bana
Alır götürür canımı Azrail, gülümseyemeden sana.
Kayıt Tarihi : 17.2.2020 20:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!