Çıtımık Kahvesini Şiiri - Nebi Ünler

ÇITIMIK KAHVESİNİ
(İki hanımefendi, Şiir Dostlarımın Latifelerine…)

Dostlarım, umut etmeden, hep hüzünle yaşanmıyor ki
Mesela iki dost habersizce gelivermiş bahçeme…
Kanal ve çay arasında olmazsa olmazımdır, illaki
Semaver de çay… Ve muhabbet hükmeder lehçeme.

Biraz Karacoğlan, Biraz Dadaloğlu, Kozanoğlu biraz
Ve arap ganiler in göçünden konuşurduk…
Çıtımık kahvesini siz yapardınız… Dirilirdi bu enkaz
Bakardık gökyüzüne… Şükredenlerden oluşurduk.

Ne muhteşem olurdu Serpil dosttan bir fasıl
Koca cevizim dahi ırgalanır name name coşardı…
Bu şiir uyanıkken görülen bir rüyadır velhasıl,
Ah bir gerçek olsa bütün Kozanlılar dinlemeye koşardı.

Kim bilir ki yarınlar neler neler yaşatacak insana
Bilkileri hiç bitmedi, hiç bitmez Yılgın Yağmur’un…
Gözler ve yürekler yeter dostlar, ne gerek var lisana
Göçmen kuşlar misali gidersiniz… Yeri gelir mahur’un.

Dedeoğlu Aşiyan, 20.10.17 – 13.34 Y.Y.