Çisemler Düşüyor Menekşelere

Yine bir gece, senin olmadığın bir istanbul'da geçiyor,
Hüzünler ele ele kederle ayni kulvarda yrtüyor
Dönmesinler istemiyorum,
Bu sonsuza yürüyüş,
Ay batasıya sürüyor,
Gecelere bakarak yeryüzüne sema, istihza ederken
Evren koyu mavi yorgan şiltesinde yıldızlar,
Bir libas değilde nedir? Dünyada dikilemiyen?
Nerde, hangi çehre bir seza içinde?
Bukle bukle saçların uçuşurken,
Bahar günü bulutlar sürülerle ufka koşarken,,
Çisemler düşüyor menekşelere,
Bu çisemler çiçek dalında sefa sürüyor,
Sanma ki bahtım, herkese yar olusun,
Her diyarda başka her özlemde el alem olursun,
Bazı bir handa,bazende berhane viran,
Her zaman seven gönlün önüne, duvar olursun;