Kadının bardağı var bizimkiyle karışmış,
Eşit olduklarından aynı bardak sayılmış…
Kadın erkek düşmanı dört kocadan ayrılmış,
Şahsımla da geçimsiz bizi zorda bırakmış…
Bardağı kullanmışız çay ve kahve içmede,
Şahsımızın zannettik, tam üç yıllık sürede…
O, gidince biz geldik biz, gidince o geldi,
Birbirimizden uzak bardak fark edilmedi…
Bardak bizim sanmıştık, Zafer beyden hediye,
Zuhal Hanım da vermiş, aldanmışız ne diye…
Kırmızı su bardağı kahveden çıkıyorlar,
Kendi malım sanmıştım bizimkini kırmışlar…
Zuhal Hanım gidince bize kalmıştır diye,
Çisem laf vurduğunda düşmüştük üzüntüye…
(2011)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 17.10.2015 00:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!