ÇISE
Çok yorgunum. Boynumu bin kat asan yükleri göğüslemek bir yana birde sensizliğin sızısı eklenince göğsümün tam ortasına kor halinde, ömrüm alev alev yanan bir volkana dönüyor
Yanıyorum kor, kor. Alev, alev. Duman duman yanıyorum. doyamadıgım sevgini arıyorum en çokta. Tek bir gün tek bir saniye nefesin vurabilse yüzüme, sarıla bilsem sana kucaklar dolusu, aglıya bilsem omuzlarında hıçkırmaktan yorulurcasına, kokunu çekebilsem içime ciğerler dolusu, soluyabilsem seni buram, buram.
Ve yasayabilsem seni tek bir gün soluk, soluk. İste o zaman söner belki yangınlarım. Kavrulmaktan çölleşen yüreğime çise olur göz yasların. İste o zaman çiçek, çiçek açar sensizlikten alev, alev kuruyan toprağım…
Rabia BalabanKayıt Tarihi : 26.2.2008 13:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!