Hep böyle oluyor.
Hep karanlıklara batıyor,
Çırpınıyor,çırpındıkça da yok oluyorum.
Ellerimi uzatıyorum boşluğa
Boşluk parçalanıyor.
Ne zaman bir tebessüm canlansa yüzümde
Çok geçmeden göz yaşlarım taarruza geçiyor.
Gözlerimi sorgusuzca tavana diktiğimde
Tavan yıkılıyor,enkazda kalıyor ve can veriyorum.
Ve ne zaman bir çift göze dalsam
Hayatım kör bir zindana dönüyor.
01.10.2005
Kayıt Tarihi : 29.11.2006 23:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!