Çırpınıyorum Şiiri - Selva Durmazemir

Percin vurulmus yuregime
Umutlarim bekliyor oylesine
Beni ben yapan guzelliklerim
Cirpiniyor yirtici bir kusun pencesinde

Pranga vurulmus ayaklarima
Daliyorum umarsızca uzaklara
Gerceklesmesini bekledigim rüya
Cırpiniyor doğmak icin sabaha

Kelepceler vurulmuş ellerime
Dokunamiyorum hayallerime
Vardim ben onlarla bu evrende
Çırpiniyor hayallerim kavusmak için ellerime

Kilit vurulmus kalbime
Susmuş konusamiyor gönlünce
Izdirabın deminde şimdilerde
Çırpiniyor kalbim feleğin çemberinde

Perde inmiş gözlerime
Göremiyor hikmeti hersey Rabbimin ellerinde
Kapanmıs gözkapaklarim dolaniyor gölgelerde
Çırpınıyor gözlerim açilmak icin biran once

Darbe vurulmuş benliğime
Dolaşıyor en esrarengiz caddelerde
Kursun isabet etmis kalbimin merkezine
Çırpiniyor benligim ölüyorum  herhalde

Sabir dizilmis tesbih tesbih ruhuma
Bekliyorum dinsin diye bu hoyrat firtina
Kızılcık serbeti ictim diyorum dostlarima
Çırpıniyor ruhum doğmak icin huzura

Acı dizilmis bogazıma
Yakiyor nefes aldirmiyor kastetmiş canima
Hoyrat bir dalga almis beni kollarina
Çırpınıyorum Rabbim muhtacim ben yardimina