Çırpınıyor Karadeniz.. Şiiri - Faruk Kur ...

“Suyu arayan adamlar kuşağına...”
Dövüyor deli dalgalarıyla ruhumu Karadeniz
Çıldırmış bir siyahî boksörün
Mehemmed Ali olmuş yumruklarıyla.
saçları altın sarısı dişi bir parsın
yeşilden bakışlarıyla delinmiş kalbim
kalbim ki
yaşama adanmış, ölüme teslim.

Kalbimin ritmiyle çarpıyor Karadeniz
ne bir düzen var atışında ne de bir denge.
Yoklarken Kırım sahillerini gözyaşıdır
Sinop kıyılarında cezirden bir teselli.
Gözlerinin karası çekilmiş bir bakarkör
Ulaşamaz denizin karasındaki hırsa.
Gözükara eski bir cengâveri arar ki
Sevilen, vefasız ve nankör...

Beynimin çeperlerinde vınlıyor kuzeyin deli poyrazı
bir tatarın suratını yalamış da Akmescit’de Kazan’da
çekik gözlü bir güzelin saçlarını okşayıp
azametten rayihalar giyinmiş.
Ahıskalı bir öksüzün
sürgünde çöle dönmüş dudaklarından
bir öpücük getirmiş ıslak ve taze.

Grozni’li Şamil’in gözyaşı mı?
naçar bakışlarıma çarpan ıslaklık?
kadın, çiçek ve barut kokusudur,
sermest edip çıldırtan
dengeser eyleyen bu zalim koku.
Ve bir çığlık yükseliyor
Karabağlı bir “kaçkın”ın
Taşnak ateşiyle yakılmış ocağından.

dost elinden esen yeller
şiir değil ağıt söyler.
özgürlük arzumuz kadar yakın
artık başlamalı zamana akın.
kafkasyada bir yudum şarap içmeli
tatardan bir güzelle sevişmeli,
kaynaşmalı bütün Türkler insanca.
koklaşmalı sevgililer turanca.
Mayıs-2009