vazgeçtim suskunluğumdan dökmeliydim içimi
lavların denize dökülmesi gibiydim,geçtiğim yerleri yakıp eritiyordum
kar etmiyordu yağan yağmurlar,boşunaydı söndürme gayretleri
patlamıştım,durmuyordu yaralı,yorgun ve kırılmış yüreğim,anlatmalıydım
içimde boğuldum,yağımda kavruldum,yenik düştüm sonunda
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta