Çırpınış Şiiri - Mehmet Fatih Karkın

ÇIRPINIŞ

Geveze şaklaban çocuklar oynar
Gece yarısı sarp kenarlarda
Kalıba vursan
Mermer sütunlu sundurma, sunak
Ne soğuk ne sıcak yıpratır
Keskin bıçak gibi korkunç ürpertir
Kötürüm ödlek bir oğlan oturur yarımda
Nem sızar iliklerime
Küf tüketir dökülür sıvaları
Süprüntü gazel birikir duluklarıma
Yakınman yalanman faydasız yaralarıma
Mevsim dışı sis çöker iklimlerime
Danışmadan ansızın davetsiz
Gelip konmuşlar
Yadırgıyor aynalar yakışmıyor bana
Gözden düşen yaşım
Ne korkaklık ne acınma küfür
Sağır dilsiz inadına isyan eden haykırış
Sona varan son bulmayan sancı, çırpınış