Çırpınış Şiiri - Muhammed Salih Gedik

Çare…
Ah, çare!
Nerde devaların, dertli gönüllere.
Bir zehirli yılanında mı yok
Boğuluyorum, düşmüşüm sanki denize.

Vuslat…
Ah, vuslat…
Nerde yolların, dermansız ayaklarıma.
Bir küçücük umudunda mı yok.
Göremiyorum, hiçbir şey ufukta.

Su…
Ah, su.
Nerde ferahlatan serinliğin, yürek kavruluyor ateşte.
Bir damlacık şebneminde mi yok.
Sonbahar yaprağına döndüm ilkbaharda.

Rahman.
Ey, Rahman!
Merhamet elini uzatıver dosta.
Kırılmış kolum kanadım, tutacak elim yok.
Sıra dağlar dizilmiş aramıza.
Ben gurbete mahkum, o garip kalmış kendi yuvasında.