Kuru bir yaprak isyan ediyordu kaderine,
Rüzgar önüne katmış sürüklerken.
Koparılmıştı dalından hasretti sevdiğine,
İki damla yaş süzülüyordu,
Sessizce gözlerinden.
Feryat figan içinde savrulurken,
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta