Çîroka Rovî / Tilkinin Hikayesi

01. Deng hat li vê dinê jî bo hebûne bû
02. Hebû û tunebû, dîkabang daberbang

03. Mirov hatne şêwre û dest dan ser avê
04. Kes tunebû bo Xwedê, û deng da tavê

05. Yek he bû yek tune bû berê êvarê
06. Honik bû û çava xwâdida ser xevê

07. Rovî-yek he bû, bırçî bû, ber’êvarê
08. Fetilî,lı dorâ gûndeki têr û têr

09. Ne hestîyâk dît, kû buwxe, neji pirçek
10. Çavên rovî tije hêsir û kelêgirî…

11. Rovî çav bereda limîrişkâ bêkes
12. Xwedî malê di û jî rovîrâ go:“bes”

13. Rovî cihxwâda bû kevir, ruh lêqetî
14. Xwedî male doşbû,jî rovî veqetî

15. Kete hundir û vegerî tıfâng anîn
16. Rovî tırsîya û go:“Xwedî evini!

17. Ez bırçîme û bêkesim li vê dinê
18. Kâ azadîyâmın bıde, Xwedî yek ê!”

19. Balâxwa da rovî xwûdi male, “go, Xwedî
20. Yek ê; dizîn qedexe, gotî Xwedî.

21. Kâ! De beji, ki raste û ki neraste,
22. Lo rovîyo! Ma ê te rast û neraste?”

23. Rovî tırsîya, boçâxwa danî erdê
24. Go: “xwedî malê!Tu mezinî min berde

25. Û ezi bêhêzım û bêkesim xwedî malê
26. kâ,azadiyamın bıde mın bo Xwedî!”

27. Hemû jiyare ji Xwedî, li vêdine
28. Bibêjin jiyare ji min, qet kestune

29. Hebûn nasî afirandinâ Xwedî ye
30. Hebûn nasî û mirov kole Xwedî ye

TÜRKÇESİ / TİLKİNİN HİKÂYESİ

01. Varlık için bir ses geldi (işitildi) bu dünyada
02. Var mıydı yok muydu? Horozlar şafak vaktinde öttü
03. İnsanlar birbiriyle danıştılar, suya el verdiler
04. Gök gürledi, Allah’tan başka kimse yoktu.
05. Bir vardı bir yoktu, akşamdan önceydi
06. Hava serindi ve gözler uyukluyordu
07. Bir tilki vardı, açtı, vakit akşamüzeriydi
08. Dönüp dolaştı, tok mu tok bir köyün etrafında
09. Yemek için ne bir kemik buldu ne de bir kıl-tüy…
10. Tilkinin gözleri dolup ağlamaklı oldu
11. Tilki gözlerini fakir kara tavuğa dikti.
12. Ev sahibi gördü ve tilkiye, yeter, dedi.
13. Tilki olduğu yerde taş kesildi, ödü koptu
14. Ev sahibi dönüp tilkinin yanından ayrıldı
15. İçeri geçip ev tüfeğini getirdi
16. Tilki korktu dedi: “Allah aşkına!
17. Ben açım ve bu dünyada yalnızım
18. Ne olur beni bırak, Allah birdir.”
19. Şöyle tilkiye bir baktı ev sahibi: “Allah
20. birdir, dedi. Çalmak yasaktır, der Allah
21. haydi söyle bakalım kim doğru kim yanlış?
22. Ey tilki! Senin yaptığın doğru mu yanlış mı?”
23. Tilki korkup kuyruğunu yere koydu
24. Dedi ki: “Ey ev sahibi sen büyüksün, beni bırak
25. Ve ben güçsüz ve kimsesizim ey ev sahibi
26. Haydi, özgürlüğümü ver Allah için!”
27. Bu dünyada bütün rızıklar Allah’tandır
28. Rızk bendendir, diyecek hiç kimse yoktur
29. Varlık âlemi/bilimi Allah’ın yarattığıdır
30. Varlık âlemi/bilimi ve insanlar Allah’ın kölesidir.