Alışılmadık serinlikte bir ekim gecesi,
aralıksız cırlıyor iki metre ötemde
gecikmiş bir ağustos böceği.
Kafa kalmadı bende an itibariyle ama
hiç kızmıyorum,
bildiği tek sanatı icra ediyor ne de olsa,
yalnız ve yabansı bir yaz uğurlaması işte.
Geçip giden ve belki bir daha göremeyeceği
koskoca bir aylaklık olan yazın ardından,
kendi sesinden kendine
doğaçlama bir ağıttır belki de.
Kayıt Tarihi : 1.5.2014 15:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!