Mezarlıklar doldu,
İnsanlığı gömecek toprak
Yok artık
Korkunun gözbebekleri kadar
Çirkinleşti yaşam...
çirkinliğini makyajda kapatmıyor,
Hele bir gör..................
Duvardaki sessizliğin kanını
Körkuyuların karanlığını
Yeşermez artık insanlık
Yağmurları yok gökyüzünün
Kuraklığın gebeliğinden bu ölüm...
Heryanın mezar taşı,
İnsanlığa mezar taşı yok artık....
Hele bir güzelliğin,
.............. büyümeyen bebekliğini.....
Kim silecek duvarlardaki kanları....
Kim çıkaracak umudu
............... karanlık kuyulardan......
Kim büyütecek güzelliği................
Çirkinliğini makyajda kapatmıyor artık...............
Kayıt Tarihi : 20.11.2008 11:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)