Çirkin Ruhun Töresi (Şiir)

Çirkin Ruhun Töresi

Karınca gibi ezilmeden yaşayan
Mor yürekleri kirletiyor kızıl kent
Tecavüzcü namıyla maruf, maganda
Zamparalar kol geziyor. Kanına kadar kazak.
Bir bilseniz, edilgen yürek kanamalı
Tutuştu kızın çığlığı, ölümden döndü.
Namusunu yiyerek yaşar tecavüzcüsüyle
Muhalif şairler gibi seyreder feminist figür.

Düşünce kara gülün kalesi
Kaçar, ilkelliğin ölüm senfonisi yazılmadan
Kamer’e sığınır, kefeni boynunda gezen
Artık, namusun kiri yağmurla yıkansın.

Çirkin ruhun töresi
Erciyes kadar öfke
Yüreği çivit mavisini yitiren
Aklı kendine yetmeyen cüruflar
Yargısız infaz yapar aile meclisi
Yokluğuna göçülecek. Kanlısı gibi
Ablasının elinden alır gökyüzünü
Duyamadım, toplumun namusu mu korundu (!)

Mahremiyet kilidi kontrol edilsin
Diyen, kadından sorumlu bakan gördük.

Yumruğu, göktaşı gibi çarpar yüzüne
Ruh boşluğunu doldurur. Kumanın dilini
Ağzına gömer. Yırtılır Mor Çatı’nın düşleri
Ölü yaşar, kanı damıtılmakta olan kadın.

Ali Akdemir
27.2.2004
Kayseri