Ne çirkin “ortak kararlar” vardır
gazetelerde, televizyonlarda…
Nasıl da insanın zevkine, gününe
gelmişine, hatta geçmişine ediverirler
sabah sabah!
Bu kadar sıradan mı yaşam
bu kadar zevkten, itinadan uzak?
Kimler anlaşmış ki ‘o kelimelerde’?
neden bu kadar sevmişler,
çirkinlikte karar kılmışlar?
başka da yol aramamışlar?
Bu kadar ‘çirkin’ mi olmak istiyorlar
ve her tarafı “çirkin”e boyamak?
yoksa kullanırlar mıydı büyük bir zevksizlikle
”…feci şekilde can verdi”,
“…fenalaştı”,
“…sinir krizleri geçirdi”,
“…it dalaşına girdiler” gibi kelimeleri her fırsatta? !
bir de çekiciliklerine inanarak hem de
hergün insanın ruhunu
bu “kütük kelimeler”le zevksizliğe demirlerler miydi?
hiçbir zaman sevemedim, sevmem
ve kendim de kullanmam!
gerekirse yeni kelimeler yaratırım
para da istemem
hediye ederim camiaya.
Lütfen dostum
lütfen sevgilim
güzelim
çocuğum
manyağım, sapığım;
hergün sen de
çirkin “ortak kararlar”a kurban gitme!
kendini, gününü, geleceğini ziyan etme.
(Haziran 2006)
Ömer DalmanKayıt Tarihi : 15.6.2006 22:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)