Mevsim sonbahardı, göçmen kuşlar gitmişti
Gökte ararken yanımda bulmuştum bu çirkini
Alıştım günlere alıştığımdan daha fazla
Sonra sevdiğimi anladım herşeyden çok başka
Mahkum oldum kürek çektim yıllarca boşuna
Dostlarımla kavga ettim savundum sevgimi
Her söz ayrı vurgun, her gün ayrı izdiham
Hınca hınç dolmuş yüreğim, gözyaşıyla aşkla
Anlatamadım sevdiğimi, kırıldım her defasında
Seven gurur yapmaz dedim, sevdim gururla
Çiçekte böcekte herşeyde o vardı
Hayat yoktu artık, ta kendisi hayattı
Bilemedi, göremedi, duyamadı, yalandı
Hergün ayrı masallarla kandı, kandırdı
Hissettiklerimdi gördüğü her aynaya bakışında
Dün haber geldi, bitmişti bu sonbahar
Üşüdüm titredim sokaklarda
İnsanlar güldü halime, çaresizliğime
Dişlerim zangırdadı, dilim tutuldu, ağlamadım
Çirkinliğini göstermişti sonunda aşk ayazında
Azat edildi bu sevgi, heder oldu kadersizce
Kalbimde küstü artık, sözlerimde, sükunetimde
sustu bu yürek, konuşmaz bir daha
Ahlar çekerim en derinden, susmam bir daha.
Kayıt Tarihi : 1.1.2008 14:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!