Kör karanlıgın,
Esiri mi olacaktın,
Hor gözlerin,
Çok çirkin kral.
Ruhun çok tatlı,
Acı dillerin,
Duygular çok tatlı,
Ürkütüyor dillerin.
Zihnin çok ilkel,
Yüzün neşeli,
Kimse sevmiyor,
Yaramı deştin deşeli.
Topraktan geldin,
Çamurla kirlendin,
Yagmur çok yagdı,
Sen gittin gideli.
İnsan bir sudur,
Akıyor nehir,
Kurudun gönlümde,
Kalbim çok neşeli.
Ruhun çok çirkin,
Kalbin nereli,
Mazlumu görüpte,
İttin iteli.
Vucut bir topraktır,
Ellerin çamur,
Gözlerin topraga,
Diktin dikeli.
Kayıt Tarihi : 19.11.2021 06:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsanın toprakta yaradılışı kuru bir topraktan ısladılışı çamurla alaktan yaradılışı bir yagmura benzer mevlam şekil verdi çamura topraktan vucud buldu insan sonra kurudu topraga düştü bir sonraki bahara ahire yeşerecektir ruhum ile.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!