Çirkin Köpeğin Masalı

Küçük şirin bir kasabada,
Kötü kalpli bir lokantacı varmış,
Pekiyi davranmazmış kimseye…
Çirkin bir köpeği,
Bir de çok güzel tüylü,
Konuşan papağanı varmış lokantasının içinde,
Çok işe yaradığı halde,
Yine de kötü davranırmış köpeğine…
Zavallı hayvan kaçıp da gidemezmiş,
Onu kimse sevmez,
İstemez diye…
Lokantacı papağanına ise pek düşkünmüş,
Papağan bunu bilir,
Kabarıp dururmuş,
Bakıp bakıp renkli tüylerine…
Bir yandan da köpekle alay eder,
Havlayıp onun taklidini yaparmış,
Büyük bir zevkle…
Masal bu ya ona laf da atar,
Bu durum çok dokunurmuş köpekçiğe…

Zengin bir yabancı gelmiş,
Kasabalarına günün birinde…
Papağanı çok beğenmiş,
Yüklüce para vermiş,
Almış götürmüş evine…
Ama sevmediği bir tanıdığı,
Evine geldiğinde,
Papağan boş boğazlık edip de,
Sahibinin söylediğini,
Misafirinin yanında geveleyince,
Adam lokantacıda almış soluğu,
Çenesi düşük,aptal papağan elinde…
Lokantacı önce yalvarmış,
O kadar paradan olmamak için,
Sonra da dövmek üzere,
Saldırmış adamcağızın üstüne…
Sahibinin ve papağanın,
Ne mal olduğunu bilen çirkin köpek,
Dayanamayıp her şeyi göze almış,
Atlamış lokantacının üzerine…
Yabancının hoşuna gitmiş,
Çirkin köpeğin haklının yanında oluşu,
Eğilip okşamış başını muhabbetle…
Hem parasını,
Hem de köpeği almış papağanın yerine…
Lokantacıyla papağan,
Şaşırmışlar bu işe…
Çirkin ama akıllı,
İyi kalpli köpek çok mutlu olmuş,
Ömrünün geri kalan kısmında,
Kıymet bilen bir sahiple…

23.01.1995