Çirkin Kız Şiiri - Mustafa Şimşek 1

ÇİRKİN KIZ

Çirkin kız
Zamanın girift çıkmazlarından
Sıyrılıp düşerken;
Bilmem kaç mevsim zemheri yaşayacak yüreğine
Mazgal delikleri mi açtın?
Neden hapsettin kendini?

Güneşin yedi rengi dolaşan sarmaşıklarına
Tırpan atıp, kör –topal hayatlara iz düşümü mü bıraktın?

Çirkin Kız duyguların asılı kalırken semalarda,
Bir yetimliği tadan gönüllere
Yarımlığı mı yaşatırsın?
Baharda üşürsün bilirim,
Ateşte, ateş gibi yanarken
Yüreğin soğumaz bilirim.

Oysa ki,Hüzünler götürür seni
Anka kuşu sırtında kaf dağının
Yamaçlarında açan kardelen çiçeklerinin
Yapraklarına hercai niyetine.

Bir bozok çığlığında;
Yurtsuz kalan çiçeklerin solgunluğu,
Börtü-böceklerin
Uykusuna yenildiği,
Yaprakların başıboş
Yanık türkülere tutulup, çirkinliğin esir olduğu
Diyarlarda filiz filiz açarken,
Şairler yol bekler miydi bilir misin?

Ben seni şiirlerin suskun kelimelerinde,
yarımlığım düşerken çirkinliğe
hüzünler dolaşırken kapımda
hayallerimde açarken yalnızlıklar
Ve avuçlarımda yanan siluetteki seni
yazmaya çalışırken tanıdım.

Ah Çirkin Kız! ! !
Gözden düşmedir yaşlar,
Gölgelerine bıraktığı ıslak izlerin
Hatıralarıdır geride kalan
Solgun bakışların…

Neden kıydın bilmem ki;
Şiirlere Kaç bahar yaşatacak
Resimlerdeki bakışlarından süzülmüş
Hüznün dökülürken ekranlara
Ah Çirkin kız ah! ! !
Parlement Mavisi