Çirkin Dünya Şiiri - Mehmet Ali Onay

Ne çirkin düzene bürünmüş dünya
Almış artık hızın şevk ile döner
Rast gelse zayıfa acemi toya
Evire çevire zevkine döver

Mayası mı bozuk baştan mı böyle
Sonradan olduysa öyleyse niye
Kimi rahvan atlı kimisi yaya
Gariban yollarda canından bezer

Hani ortaklıktı hepsi bizimdi
Asılan kesilen kimi yüzüldü
Zebur Tevrat İncil Kuran da indi
Şeytan aynı şeytan hükmünü sürer

Ben de istiyorum baldan kaymaktan
Bıktım her gün kuru yavan yemekten
Haberim mi var ki daldan çiçekten
Kimi dikenleri gül diye sever

Sömürge dünyaya dikmiştir kazık
Zalim mazlumlara hiç der mi yazık
Ufacık çıkıya bir lokma azık
Atayım istiyor nasıl da terler

Sanki bir gün hatır kıymet mi bilir
Aldı benden beni hani ne verir
Ağaç kurur derya kurur kuş ölür
Taş döşer bağrıma betonlar döker

Göç göç oldu köyüm giden gidene
Gidenden bin beter gelir her sene
Bekledi harmanı çıkmaz bir tene
Gönül sıla diyor karnı yol çeker

Kuzu yem olmasın tilkiye kurda
Zamansız yıpranıp olmuşum hurda
Demokrasi denen o pembe perde
Açılsın sona dek milyonlar bekler

Fısıltıda kalman yükseltin sesi
Yurdumun üstüne çökertti sisi
Elbet bir gün çıkar köyün delisi
Haykırır yüzüne yeter be yeter

Dedim ya biz neyiz neciyiz burda
Dostluklar kuralım güneş yıldızla
Dediler ŞAHAKUL açılma fazla
Kudurmuş dalgalar seni de boğar