Sabah erken kalktım,demirden bir iskelet kesilmiş bedenim,
Balkona çıktım derin bir nefes almak için
Nefesim sanki buharlaşmış bir demir,
Ağaçlar sanki demirden bir saç,
Demirden bir düdük sanki kuşlar,
Bir miğfer sanki kafatasım,
Çelikten bir zırh sanki giydiğim elbise,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim