Çirkin ama Kudretli Şiiri - Nurcan Erarslan

Gözüme nasıl çarpabiliyorlar
Taban hizasında olup da
Karşıma bile dikilemiyorlar
Zemine yayılıyorlar anca

Ayakların
Çıplak, çirkin ve kaba
Avuçlar gibi, sarar gibi basıyordu avluya
Nefret taşan nehir gözlerinle çarpışmaktan çekinip
Onları seyrettim sabahtan akşama

İliklerime kadar donarak
İlikledim bakışlarımı tırnaklarına
Toprağa kök salacak damarların, kabarık
Hem sarıyor hem hissediyordun adımladıkça
Çirkin ama kudretli

Kırkbeş numara imza bırakıyordun ardında
Kimler kapanırdı sevdikçe onlara
Esmer tenin heybetli
“Gidemeyeceğim yer yok” dedi

Gezinecek gümrah çayırlar
Koklanacak papatyalar
Tadacak lokmalar dururken
Ayaklarına dalmışım
Nehirlere dalmak varken

El emeği göz nuru
Bileyledim iki bıçağı
Santim santim
Kalayladım iki bakırı
Parlasın esmerliğin

Bendeki bağın çiçeklerini de
Bunlarla mı ezdin