Yine akşam
606 sakinleri doldurdu odayı
Yandı kaçak sigaralar birer birer
Küçük masaya savruldu kumar kağıtları
Çirkin adam kahkahaları sigara dumanına karıştı
Hayallerdeki güzel fahişelerden konu açıldı
Kağıtlar baştan dağıtıldı
Dolan küllükler boşaltıldı kartondan çöplüğe
Buğulu camlar ardında buğulu hayatlar
Kirli suratlar, tertemiz hayatlar
Tamahkarlıktan uzak üç beş simitin mutluluğu
Dökülen susam parçaları kadar minik hayatlar
Minik hayatlardaydı belki de kocaman mutluluklar
Bilirdi bunu 606 sakinleri,
Sonra susar bu kirli adamlar
Kimi zaman bir anne özlemi
Kimi zaman olmayan sevgilinin hasreti,
Üç beş simiti bulamayanların zihinlere darbesi
Işıklar söner,
Bir anne
Bir sevgili
Mutlu bir yoksul görmenin umuduyla
Aydınlığa kapatılır yorgun gözler.
Ertesi günün getireceği kavganın muhasebesi,
Sessiz çığlıklara çekilen yorganlar,
Kirli adamlar uykuya dalarlar.
Kayıt Tarihi : 20.3.2013 06:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)