Çirkin Adam Şiiri - Alp Eren

Ağır bir vapur gibiyim ben
77 kez düşürüm evvelce
Henüz kalkmadan yerimden

Kolum oynasa ayaklarımda çivi
Çivileri söksem kaburgalarım çelikten
Ruhum hesap soruyor cismimdeki faaliyetten

Pejmürde, solgun, çirkin bir adam
Ama utanmam yoktur aynalardan
Aynalar utanır aksindeki manzaradan

Şöyle eğilip yerden alacaklı olsam
Sen de Ağrı dağında duracaklı olsan
Dahi görürsün kamburumu zirvesinden

Cemiyette nazar eden çok, hayli söylenirim
Endam-ı şahanem meşhur, parmakla gösterilirim
İki parmakla ama, kafi boyumu izahaten

Dişlerim inci gibi bembeyaz değil ama
İnciden bile pahalıdır siz ne sandınız ya
Sapsarıdır, ayarlı altın gibidir hakikaten

Derecesi 13-15, pek aritmetiktir
Gözlerim pek latif, hem de renklidir
Sarı siyah alaşımı, reng-i necasetten

Kulaklarım enfestir, en sevdiğim yerim
Zira bakmakla görünmeyen tek yerim
Çevresi sarılı büsbütün; kıldan, tüyden

Halka faydam çoktur, hep sevap kazanırım
Beni gören dertli der ki "şükür ey yaradanım"
Böyle saptırmam halkı, din-i İbrahim'den

Evlen evlen diye söylenen anama
Evleneyim, peki, hoş söylersin ama
Nikah düşmüyor ki maymun gelin ilen