Çirkin Şiiri - Muhammet Furkan Sayan

Sen kendini benim gözümden görseydin.
Tiksinerek miden ağzına gelirdi.
Öyle çirkin bir mahlukat ki karşımda duran.
Ne içi temiz ne dışı.
Kendine çirkin diyen ve beğenmeyenler
Onlar görseydi seni.
İnanmasalar bile.
İnsanın maymundan geldiğini söylerlerdi.
Sonra kendilerine bakınca evrimi unuturlardı.
Galiba tek evrimleşmiş maymun budur derlerdi.

Yüzüne sürdüğün tozlar belki biraz saklar.
O çirkin, melun yüzünü.
Ama hangi makyaj gizler.
O pasaklı kalbini ve kir tutmuş zihnini.

Kediler görünce kaçar senden.
Kuşlar fark edince uçar
Yanında yılanlar bile gezmezler.
Seni görünce inlerine kaçarlar.

Cinler musallat olmandan korkarlar.
Seni görseydi dinozorlar.
Göktaşına gerek olmadan ölürdü hepsi.
O çirkin yüzünü görünce.

Şeytan bile masum senin yanında.
Belki de o bile güzel kalır.
Şu çirkinliğin karşısında.

Hele sana denk gelen insanlar.
Günlerce uyuyamazlar.
Şu çirkin yüzün belki düzelir.
Ama kalbini kim düzeltebilir ki.