Çirkin Şiiri - Vedat Akdeniz

üç beş tel saçım var
o da darmadağın
öfkeli poyraz elinden şaşkın
sana mı bana mı bilmem bu kin
yaklaşılmıyor yanına
konuşulmuyor
burnundan soluyor ne zamandır

her gün yokluğunu giyiyorum üzerime
bir kaç beden büyük duruyor
yakışmıyor ben de biliyorum
sen gittiğinden beri
zaten bu kent de çirkin
ben daha da çirkin
lakin
görmüyorsun ya
sorun değil benim için

ellerim ölüyor sürekli
ellerim ölüyor aralıksız
kötü şiirler yazıyorum
başka şairler alıyor ödülleri
okumuyorsun ya hiç birini
bilmiyorsun ya
umursamıyorum

gözlerindi şu deniz
ve ben sevda yüklü bir sandal
maviliklere bağımlı
bir gün düğümlendi kirpiklerin
çakıldı çivisi tabutumun
nefes alamıyorum
bu halim, şu vaziyetim ondan
ben artık yaşamıyorum
22.11.2013
Silifke