Seni gördüm sokakta at gözlüğü takmıştın,
Sen sana çok âşıktın yakışmıştı kafaya…
Yüzüyordun haramda insanlığı yakmıştın,
Çıkarına kaşıktın sırt dönmüştün vefaya…
Seni sordum eş dosta sil dediler çirkefi,
İşporta tezgâhında şerefsizin şerefi,
Emeksiz köşe dönmek gece gündüz hedefi,
Nice insanı yaktı sebep oldu cefaya…
Alçaldıkça alçaldı şimdi çukurun dibi,
Acımadan aç koydu fakir yetim garibi,
Yıllarca ter dökülse onarılmaz tahribi,
Babasını da satar üç kuruşluk yafaya…
Ne insanlığı kaldı ne de eş dost hatırı,
Onuru lime lime kesti çıkar satırı,
Dostu ısırmaz köpek sadık eşek katırı,
Bu dünden alışıktı el sırtında sefaya…
Cantekin der, üzüldüm öfkem dağları aştı,
Kalbim sıkıştı durdu aklım bu işe şaştı,
Sessiz sakin bir çocuk nasıl böyle taşlaştı,
Aç gözünü dediler bak ustayla kalfaya…
12 NİSAN 2022 ERDEMLİ MERSİN
Kayıt Tarihi : 13.4.2022 11:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!