Yalnızlığı giyiyorum üstüme yavaş yavaş
Gün geçtikçe tam oturmaya başlıyor bedenime
Yabancılık da çekmiyorum artık
Alışıp her gün giydiğim kıyafetim oluyor
Kurtulmaya çalışıyorum
İnancım bedenime büyük gelmeye başlıyor bu sefer de
İçinde kayboluyorum
Bunca yıl yaşadım
Elime ne geçtiyse yitirdim
Biraz daha yaşayacağım
Yalnız bir şey biriktirdim
Bir bakış, bir görüş, bir duyu, bir düşünce
Devamını Oku
Elime ne geçtiyse yitirdim
Biraz daha yaşayacağım
Yalnız bir şey biriktirdim
Bir bakış, bir görüş, bir duyu, bir düşünce
Yaşamın Yükü şiirimde geçen iki dize:
"Ateş suya vurur, buğusu bulut olur.
Yalnızlığını örtersin, açlığın açıkta kalır."
Ya örtersin ya giyersin ya da herşeyden arınıp ben buyum, dersin.
Kim çıplak hissetmez ki kendini zaman zaman,hem giyiniklik ayıp örter mi ki?.Yüreğinize sağlık...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta