gördün mü arıza..
dün ayı yapıştırdım yanağıma
gram ışık yoktu 
bu, tonluk yakınlaşmada...
anne dedim, duymadı 
oysa kapı aralıktı 
pencere çıplak 
tüm mahallede aynı hüzün vardı mutlak 
arıza habersiz herşeyden 
ona sadece yaprak sarma müstahak 
anne  dedim, duymadı 
duysaydı sarma yapacaktı 
arızaya götürecektim heyhat
duydun mu arıza 
dün gece güneşi çaldım 
sığmadı diye yan cebime, bölerek ikiye
avuçlarım ondan parlak olmalı 
yüreğim ondan yanık 
yanağımda ay, cebimde güneş 
çok yüklüyüm be arıza
uyanabilsem sanki vuslata varış 
yüzüm asık, ellerinle çok karış 
anne dedim,duymadı 
sordun mu arıza 
hangi köyün toprağıdır kokan bağrımda
hangi suyun berrağı 
ve hangi yılın alevidir yüzümde yanan babam
boşver şimdi güneşi ayı 
üç beş sarma olaydı ha 
dört sana,  bir bana, kardeş payı 
ne mey, ne keman, nede yayı
düşürme yüzünü önüne 
yarına bırakırız  makarayı 
içersen, bozuşarak 
annem kızar yoksa ha 
sordun be arıza, sordun
ulan cevapsız kalmak kadar pisi yok hayatta
altına yap temizlerim, ama öyle bakma
bileğimde ki izi biliyorsun değil mi 
boka basıpta düşmedim ki 
çam fidanını koruyorken demir
çok haklıydı 
ve susuyorsam,say ki bu emir 
çok haklıyım
desem ki o demir gireydi kalbime 
küfünü babam yıkayaydı
üzülürdün annem gibi 
yordun mu arıza 
hayatı hiç hayra
şimdi çıkıp mahalleye bağırsam avaz avaz
bir alt katta ki kasap tanır 
birde sen biraz 
avuçlarıma bak
geldiğim yerlerde çocuktum bir kucak 
ve bir kucak insan birlikte gülerdi her ocak 
kestane kokusundan sarkan huzura dalarak 
aşır güp * oynarlardı 
dışarda sulu sepken kar 
içerden sıcacık muştular çıkartarak 
yani hepimiz arızaydık 
birazda seni kıskanarak 
anladın mı arıza
hayat sürüp giden bir şiir gibi değişken 
banane ki,  iki kere iki 
ya da virgül büyükmüş noktadan 
canım sarma isterken önüme konan kapuskayı sevemezdim
ya da anne demek varken anlamsızdı müdür bey
demek isteyen bir çocuk dudağı kadar buruktu içim 
koca adam oldum da değişmedim 
ağlamayı bilmem arıza,boşuna gözünü yaşartma 
attığın her adım senin seçimin 
istemeseydin arıza demezdim 
ve anne derdim, duyardı  isteseydim! 
dün ayı yapıştırdım yanağıma
gram ışık yoktu 
güneşi de çaldım bölerek ikiye
teneke bağlanmış bir köpek gibi koşarken sahibime 
anne demek istedi  sevdiğim 
duydum...
acının en irisini üstelik
* aşır güp..... onbeşli yaşlarda altı yedi kişi yanyana boşluk  kalmayacak şekilde oturarak geriye attığımız ellimizde ucuna düğüm yapılmış bir havlu ile önümüzde ki ebenin sırtına her vuruşta aşır güp diye bağırdığımız biraz saçma ama aniden aklıma gelmiş bir oyundu..ebenin amacı aradan ellerini uzatarak bu havluyu birinin elinde yakalamaktı. Anlayacağınız yakalanan yandı :)
Kayıt Tarihi : 31.7.2008 03:46:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



hayat sürüp giden bir şiir gibi değişken
banane ki, iki kere iki
ya da virgül büyükmüş noktadan
canım sarma isterken önüme konan kapuskayı sevemezdim
ya da anne demek varken anlamsızdı müdür bey
demek isteyen bir çocuk dudağı kadar buruktu içim
koca adam oldum da değişmedim
ağlamayı bilmem arıza,boşuna gözünü yaşartma
attığın her adım senin seçimin
istemeseydin arıza demezdim
ve anne derdim, duyardı isteseydim! ' özlemişim şiirlerin tadını.... sen yazmayı özlemedin mi?? GM
TÜM YORUMLAR (11)