Çırılçıplak Şiiri - Dervişe Güneyyeli

-I-
Korkmuyorum yanmaktan
Aşk tenimi yakarken.
Rüzgâr vuruyor saçlarıma
Korkmuyorum dağılmaktan.
Ruhum yüzülüyor
Tenimden ayrılıp
Korkmuyorum kaybolmaktan.
Çırılçıplak çıkıyorum yola
Tenimde ağır aksak bir yolculuk
Yılmıyorum
Meydan okumaktan.

-II-
Bir silah sesi...
Sımsıcak bir kan huzmesi...
Toprağa akıp karışıyor...
Soyunuyorum bedenimden
Arzu, şehvet ve vahşetimle çırılçıplağım
Ne masum ne dokunaklı ne kokusuz...

- Çırılçıplak bir ruhun karşısında
kaç aşk dimdik durabilir? -

Bir silah sesi...
Savruk kahkahalar arasında
Dönüp gitmeye hazırlanıyor tetiğe basan,
Habersiz oysa
Kendini de vurduğundan.

Sen,
Tetiğe basan!
Hissettiklerin yakmıyor mu?
Kanın karışırken toprağa
Yitmek korkutmuyor mu?
Yoksa
Ruhun parçalanıp
Her bir zerren saçılırken
Ve sana dair en gizli şey dahi dökülürken
Gitmek acıtmıyor mu?

- Çırılçıplak bir ruhun karşısında
kaç aşk sırtını dönüp gidebilir? -