Çırıçıplak Gel Yine...

Bilinirse varlığın kopar tüm inceliği yalnızlığın.
Okunursa adın volkan olur içim.
Varlığın türkü olur düşer dile,
Penceremden girer içeri ne varsa cehenneminde.
Yanar yüreğim yine bülbülün dilinden ırmaklarca.
Solar soluğum, havam zehir olur.
İçim pare pare kopar gider yüzünün asıklığına.
Düşersem uykumun kucağına rüyalarım kabus olur.
Tanıdık simaları yakarım sonsuzluğa,
Düş olur çığlığım, düşüşüm olur gülüşün.
Beş vakit sen desem,
Meleklerim beş vakit günahkar olur.
Üşür gökkubbem sesinin titrekliğinde,
Üşür içim tüm karanlığın nihayetinde.
Beş vakit sen desemde yalan olur yokluğun.
Bilinirse varlığın, acım tutsağın olur.
Şimdi çıkar üzerinde ne varsa,
Kir pas içinde gülüşlerin.
Çarşaf giymiş binbir acıdan çırılçıplak gel yine
-ki yüzüm solmasın sana vardığım yerde.
Bilinirse sitemin aşkın yıkar geçer bendini bedenin bilesin...